Krótsze:
Zamkniety w obozie koncentracyjnym wraz z synem Guido probuje przekonac chlopca, ze okrutna rzeczywistosc jest jedynie forma zabawy dla doroslych.
Dłuższe:
W latach 90., po sukcesie Listy Schindlera, tematyka wojenna zaczęła się dość często przewijać w produkcjach amerykańskich i europejskich. Gdy myśleliśmy, że pokazano nam już wszystko, w 1997 roku Roberto Benigni podarował nam jeden z najbardziej poruszających filmów, jakie kiedykolwiek powstały.
Bohaterem Życie jest piękne jest Guido Orefice – Włoch z domieszką żydowskiej krwi, który przybywa do małego, toskańskiego miasteczka, pragnąc otworzyć własną księgarnię. W międzyczasie zakochuje się w pannie w wyższych sfer. Część filmu, w której Guido walczy o względy Dory (w tej roli Nicoletta Braschi, prywatnie żona Benigniego) to szereg przezabawnych scen utrzymanych w duchu komedii romantycznej. Gdy następuje przeskok w czasie i na świecie jest już kilkuletni syn Guida i Dory, zmienia się nastrój.
Życie jest piękne film streszczenie
Spomiędzy dowcipnych dialogów i uroczych scenek z życia rodzinnego przebija się niepokój, a idyllę państwa Orefice przerywa wojenna rzeczywistość. Oto w prowincjonalnym miasteczku pojawiają się oznaki antysemityzmu. Jak wytłumaczyć małemu dziecku, dlaczego Żydzi zostali nagle uznani za obywateli drugiej kategorii? Guido potrafi. Jak sprawić, by dziecko nie przeżyło traumy związanej z pobytem w obozie koncentracyjnym? O tym jest znakomita część filmu i właśnie ten wątek czyni obraz Benigniego wyjątkowym.
Gra o czołg
Gdy Guido, jego wuj i kilkuletni synek trafiają do obozu koncentracyjnego, nasz bohater tłumaczy małemu Giosué, że to gra, w której nagrodą jest…czołg. Ojciec wspina się na wyżyny kreatywności, by w obozie jego syn unikał niebezpieczeństwa, a jednocześnie nie wiedział, jakiego dramatu jest świadkiem i uczestnikiem.
Niektórzy krytycy zarzucali filmowi Benigniego Życie jest piękne historyczne nieścisłości. Byli też tacy, których raziło groteskowe czy ,,niepoważne’’ podejście do tematyki holocaustu. Reżyser Mel Brooks kilkakrotnie skrytykował tragikomedię o holocauście. Widzowie jednak pokochali ten film – za jego inność, mądrość. Możliwe, że holocaust jest tu tylko tłem dla uniwersalnej treści. Czy to film o wojnie? Tak, ale przede wszystkim o ojcu, synu i próbie zachowania wiary w to, że życie jest piękne.
