Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Czerwony Kapturek była małą, śliczną dziewczynką, którą nazwano tak ze względu na nakrycie głowy podarowane jej przez babcię, z którym nigdy się nie rozstawała.
Pewnego dnia mama zaopatrzyła córkę w koszyk pełen smakołyków i wysłała do chatki babci, która akurat leżała chora. Dziewczynka wędrowała przez las, który musiała pokonać, by znaleźć się w domu babci, gdy spotkała wilka. Zwierz wypytał nieświadomą zagrożenia o to dokąd idzie i jak tam dotrzeć. Aby zyskać na czasie, zwrócił jej uwagę na polankę pokrytą kwiatami. Czerwony Kapturek pomyślała, że skoro ma jeszcze dużo czasu, może nazbierać bukiecik dla babci.
W tym czasie wilk udał się do chatki staruszki i udając, że jest wnuczką chorej, wszedł do środka i zjadł babcię, po czym położył się do łóżka i czekał na przybycie dziewczynki. Gdy ta przybyła wreszcie do domku, okazało się, że babcia wygląda dziwnie – ma wielkie uszy, nienaturalnie duże oczy i paszczę. Zwierzak nie czekając długo, zjadł i Kapturka.
Ponieważ wilk po zjedzeniu babci i jej wnuczki zmęczył się i stał ociężały, położył się i natychmiast zasnął. Jego chrapanie było tak donośne, że zwabiło w pobliże chatki leśniczego, który akurat znalazł się w tej okolicy. Mężczyznę zaniepokoiły dziwne dźwięki, podbiegł do domku i otworzył drzwi w których ujrzał wielkiego, grubego wilka ! Wiec wziął strzelbę strzelił i wyjął kapturka i babcie z brzucha wilka . Wszyscy żyli długo i szczęśliwie.
