do jakiego zachowania, postawy czynu zobowiązuje Cię następująca przypowieść Pana Jezusa? Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Zgromadziły się wokół Niego tak wielkie tłumy, że musiał wsiąść do łodzi, podczas gdy cały lud pozostał na brzegu. I wiele im mówił w przypowieściach.

Powiedział: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły koło drogi. Przyleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt kamienisty, gdzie było mało ziemi, i szybko wzeszły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy pokazało się słońce, przypaliło je i uschły, bo nie zapuściło korzeni. Inne padły między ciernie. A ciernie wyrosły i przygłuszyły je. Jeszcze inne padły na glebę urodzajną i wydały plon: jedno stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niech słucha”.

Wtedy uczniowie podeszli do Niego i zapytali: „Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?”. A On odpowiedział: „To wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, a nie tamtym. Bo temu, kto ma będzie dodane i będzie miał w nadmiarze. A temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, gdyż patrzą a nie widzą; słuchają a nie słyszą i niczego nie rozumieją. Tak spełnia się na nich proroctwo Izajasza:

’Będziecie przysłuchiwać się, ale nie zrozumiecie,
będziecie się wpatrywać, ale nie zobaczycie.
Serce tego ludu stało się bowiem gnuśne,
ich uszy dotknęła głuchota,
a oczy ślepota,
bo nie chcą widzieć ani słyszeć
i nie chcą zrozumieć ani się nawrócić,
żebym ich uzdrowił'.

Lecz szczęśliwe wasze oczy, że widzą, i uszy, że słyszą. Zapewniam was bowiem: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.

Posłuchajcie zatem objaśnienia przypowieści o siewcy. Do tego, który słucha nauki o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i wyrywa to, co zostało zasiane w jego sercu. Taki człowiek przypomina ziarno zasiane koło drogi. A do ziarna zasianego na gruncie kamienistym podobny jest ten, kto słucha je i przyjmuje je natychmiast z radością, ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Dlatego gdy przychodzą trudności lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Do ziarna zasianego między cierniami podobny jest ten, kto słucha słowa, ale codzienne troski i powaby bogactwa zagłuszają w nim słowo i nie wydaje ono owocu. Wreszcie do ziarna zasianego na glebie urodzajnej podobny jest ten, kto słucha nauki i ją rozumie. Dlatego przynosi plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a trzeci trzydziestokrotny”. help na dzisiaj daje naj

Następująca przypowieść pana Jezusa Chrystusa mówi nam o słuchaniu i zapamietywaniu na stałe jego słów. W przypowieści Pan Jezus idzie " siać ziarna".Jego pierwsza próba siania ziarn nie powiodła się, ziarna padły kogo drogi ,przyleciały ptaki i zjadły je.Oznacza to ,że słowa które słuchamy w kościele które czyta tam kapłan nie zostały przez na wysluchane. Inne zaś ziarna padły na grunt kamienisty ,lecz nie było z nich pożytku gdyż, gleba nie byłą głęboka i słońce ich przepaliło-co oznacza ,iż słuchamy słów kapłana w kościele, ale nie zapamjetujemy ich lub szybko przepuszczamy je drugim uchem.Ostatnie zaś ziarna które zasiał Jezus Chrystus padły na glebę idealną,urodzajną i wydały plony-oznacza to ,iż słuchamy słów które przekazuje nam kapłan wraz z panem Jezusem i zapamietujemy je, oraz korzystamy z nich w życiu codziennym. Na koniec Pan Jezus podkreśla "Kto ma uszy ten,niech słucha" jest to podsumowanie jego przekazu do ludności ,że powinniśmy zawsze słuchać,pielęgnować ,zapamiętywać i używać w życiu codziennym jego slow.

Gdy uczeni Pana Jezusa Chrystusa zapytali czemu mówi do nich w przypowiesciach żekł im, że to oni są jego uczniami i im przekazuje swoje nauki.Mowi też że mają a nie widzą a ten kto nie ma bedizę miał zebrane. Powiedzial im również,że mają to co ważne przy sobie i nie widzą tego ,więc będzie im to zabrane.

chb jest okej:)