Odpowiedź :
Od początku prowadzenia wojny sytuacja gospodarcza w Rosji była katastrofalna. Handel i dostawa surowców odbywający się przez zamarzające porty w Archangielsku, Murmańsku nie mogły zapewnić Rosji pełnych dostaw, co szczególnie odczuła armia rosyjska, która nie miała wobec słabego przemysłu zbrojeniowego dostatecznego uzbrojenia. To spowodowało nie tylko kryzys gospodarczy w Rosji, ale także zmianę nastrojów społecznych w Rosji, które w szczególności odczuwało blokadę Rosji, ponadto mobilizacja większej części mężczyzn spowodowało, że na wsi w niektórych guberniach zabrakło rąk do pracy i około 1/3 ziemi leżało odłogiem. To spowodowało nagle trudności żywnościowe, nie tylko spowodowane brakiem siły roboczej, ale także transportem, gdyż koleje obarczane przewozem żołnierzy na front nie były w stanie dowozić do Moskwy czy Piotrogrodu żywności, węgla, co powodowało, że przemysł rosyjski nie rozwinął całkowicie swych możliwości produkcyjnych. Dodatkowo zacofana gospodarki rosyjskiej, spowodowało, że nagły rozwój przemysłu zbrojeniowego spowodował zastój w innych dziedzinach produkcji, co powodowało napięcia społeczne.
Odpowiedź:
Pierwsza walka Polski z Rosją, wywiązała się o dominację w Inflantach, na które w 1558 roku uderzył władca Rosji, Iwan IV. Ostatni wielki mistrz Zakonu Kawalerów Mieczowych, podał Inflanty pod opiekę Polski i Litwy, w 1561 roku. Wojnę z Moskwą prowadził Zygmunt III August, a następnie Stefan Batory. Uderzył on bezpośrednio na Moskwę i zdobył Płock, Wielkie Łuki oraz szereg innych miast i twierdz. Wojnę tą zakończył rozejm w Jamie Zapolskim w 1582 roku, na mocy którego załogi moskiewskie opuściły wszystkie grody w Inflantach, a Rzeczpospolita uzyskała ziemię płocką i wybrzeże Morza Bałtyckiego.
Po śmierci Iwana IV Groźnego w Rosji nastały wojny domowe. Miał on dwóch synów: Fiodora, który panował jako car, ale krótko; i Dymitra, który nie objął władzy po bracie gdyż zaginął w niewiadomych okolicznościach w 1591 roku. W trakcie kryzysu i bezkrólewia, w Rzeczpospolitej pojawił się Dymitr Samozwaniec. Awanturnik ten podawał się za drugiego syna Iwana Groźnego, stąd też jego przezwisko. Samozwaniec był popierany przez króla, magnatów i jezuitów, którzy wierzyli, że poprzez zwycięstwo na Moskwie, Kościół prawosławny zastąpi się katolickim. W roku 1605 Dymitr przekroczył rosyjską granicę i wraz z wojskiem polskim udał się do Moskwy. Szybko przedarł się do stolicy i zasiadł na tronie. Nie panował jednak długo. Pseudo „sukces” Dymitra zamienił się w porażkę gdy w Moskwie wybuchło przeciw niemu powstanie. W niedługo po jego koronowaniu na cara został zamordowany przez jego przeciwników.
Wyjaśnienie: