Władysław Reymont, by odtworzyć życie wiejskiej gromady i uwiarygodnić przedstawienie postaci, użył (1) dialektyzacji, czyli stylizacji gwarowej. Przykładami wyrazów pochodzących z gwary chłopskiej ukazanej w dziele Reymonta mogą być: (2) juści, (3) żebry, (4) niechta, (5) skrzytwa. W Chłopach spotkamy się również z zabiegiem (6) mitologizacji życia wiejskiej gromady, o czym świadczy brak konkretyzacji (7) archetypiczni bohaterowie (np. Boryna - idealny gospodarz, itd.) oraz (8) tzw. bezczas opisywanych wydarzeń. Bohaterowie powieści nie znają zegarów i kalendarzy. Długość dnia wyznacza (9) wschód i (10) zachód słońca, a rytm życia wyznacza porządek (11) natury. Wartością najwyższą w środowisku wiejskim jest (12) ziemia, która chroni przed głodem i stanowi o (13) bogactwie człowieka.
