Odpowiedź :
Po rozwiązaniu związku „kitowców” przez dyrektora nowym prezesem został Pal Kolnay.
Historia związku zbieraczy kitu
Związek zbieraczy kitu był stowarzyszeniem założonym przez Weissa, który jednocześnie był jego prezesem. Tymczasem Kolnay pełnił w nim obowiązki skarbnika, zaś Nemeczka mianowano sekretarzem, zaś Lesika protokolantem. Poza tą czwórką, do „kitowców” należeli Barabasz, Rychert i Czele. Działalność związku polegała na zbieraniu i żuciu kitu, aby nie wysechł i zachował miękkość, dzięki czemu dawał się ugniatać. Prezes miał obowiązek robić to raz dziennie. Kit pozyskiwali, wydłubując go z okien. Stowarzyszenie miało swój statut, pieczęć, a nawet czerwono-biało-zieloną chorągiew, którą przygotowała siostra Czelego. Zapisane na niej przez Barabasza hasło brzmiało: „Związek Zbieraczy Kitu. Budapeszt, 1889. Przysięgamy walczyć zawsze o wolność i o chonor”. Wszyscy członkowie zobowiązani byli do uiszczania cotygodniowych składek w kwocie dziesięciu grajcarów. Kiedy profesor Rac jakimś cudem odkrywa istnienie związku, zabrania chłopcom dalszej działalności, zabiera wszystkie symbole i karze ich naganą. Ponieważ jednak podczas rozmowy pozostałych chłopców z dyrektorem niezauważony Nemeczek wydłubuje z okna porcję kitu, młodzież decyduje się na reaktywację swojej tajnej organizacji i mianują prezesem Pata Kolnaya.
„Chłopcy z Placu Broni” to powieść autorstwa Ferenca Molnára, której pierwsza wersja książkowa została wydana w 1907 roku. Opowiada o rywalizacji pomiędzy dwoma grupami chłopców walczących o plac zabaw.
#SPJ4