Dramatyczna jest historia Jacka Soplicy. Ewa i Jacek – kochali się, ale Soplicy w domu Stolnika odmówiono ręki Horeszkówny, której rękę ojciec oddał kasztelanowi. Złamany Jacek poślubił pierwszą napotkaną pannę, ale nie mógł zapomnieć o Ewie. Żony nie kochał, zaczął pić. Wkrótce po urodzeniu Tadeusza, kobieta zmarła z żalu. Pełen żalu i chęci zemsty, Jacek korzystając z okazji napaści Moskali na zamek Stolnika, zastrzelił go. Uznany za zdrajcę opuścił Litwę. Walczył jako żołnierz, poniósł rany, był więziony. Wstąpił do klasztoru i przybrał imię ksiądz Robaka. Swoja postawą odpokutował swoje winy i został zrehabilitowany.
Z powodu nieszczęśliwej miłości zabił, został uznany za zdrajcę, ożenił się z kobietą, której nie kochał, którą przez to unieszczęśliwił. Zbrodnia spowodowała, że uciekając z kraju nie mógł wychowywać syna, który do końca jego dni nie wiedział, że ks. Robak jest Jego ojcem.
