na ziemiach polskich osadnicy mieli bardzo korzystne warunki ekonomiczne i finansowe,
w okresie rozbicia dzielnicowego lokacje miast i wsi były szczególnie opłacalne,
w poszczególnych dzielnicach obowiązywało o wiele mniej podatków niż w krajach niemieckich,
ponadto w społeczeństwie polskim był dość duży wzrost demograficzny,
dzięki trójpolówce i narzędziom żelaznym notowano również nadwyżki żywności,
niemieccy osadnicy mogli korzystać z lokacji na prawie niemieckim, dzięki czemu założone przez nich miasto lub wieś miało samorząd i autonomię sądowniczą, a założycielom przysługiwał immunitet i zwolnienie z opłat na czas gospodarowania,
