kryzys gospodarczy: Japonia bardzo mocno odczuła kryzys lat 30. XX wieku. Gospodarka japońska była oparta na tradycyjnym przemyśle, który wymagał ogromnej ilości surowców, których w Japonii było brak. Uznano, że sposobem na wyjście z tej sytuacji będzie zbrojna ekspansja.
ambicje mocarstwowe: Japonia chciała stać się imperium kolonialnym, bo w jego budowie i eksploatacji terenów podbitych widziała sposób na rozwiązanie własnych problemów (tj. brak surowców naturalnych czy przeludnienie w miastach).
militaryzm: Armia w Japonii bardzo zyskała na znaczeniu do tego stopnia, że wojskowi faktyczne kształtowali politykę państwa; po ograniczeniu 1936 roku roli rządu, w kraju decyzyjni byli: premier, minister spraw zagranicznych i generałowie.
nacjonalizm: Japończycy mieli poczucie, że są wśród narodów azjatyckich wyjątkowi, co wiązało się z poczuciem, że inne narody azjatyckie są od nich gorsze i dlatego mogą być podbite, rządzone i eksploatowane przez nich.
