wiele ludzi przyznaje, iż 'chodzenie z głową w chmurach', to domena młodzieży. Jednakże zarówno w literaturze, jak i w rzeczywistości wyraźnie widać, iż beztroskie dzieciństwo odeszło do lamusa. coraz częściej osoby w młodym wieku napotykają na swej drodze trudności, którym czoła stawił dotychczas rzadko który dorosły człowiek.
pierwszym przykladem zaprzeczajacym tej tezie jest historia trzech nastolatkow z lektury "kamienie na szaniec". bohaterowie powiesci mimo bardzo mlodego wieku byli zmuszeni stawic czola najezdzcy, ktory usilowal zrownac ich ojczyzne z ziemia. chlopcy wykazali sie niezrownana odwaga, kpiac z okupantow i zdobywajac tym samym podziw ogromnej czesci doroslych osob. nie bali sie oni stanac oko w oko ze smiercia, w zamian za wolna ojczyzne.
kolejnym bohaterem ktorego zachowanie wskazuje na to, iż mlodosc nie jest beztroska jest maly ksiaze. jasnowlosy zmagal sie bowiem z samotnoscia, odrzuceniem i nieszczesliwym zakochaniem, w efekcie ktorego dopadlo go zlamane serce. byl on jeszcze dzieckiem, lecz juz wykazywal objawy opiekunczosci oraz odpowiedzialnosci. byl niezmiernie obowiazkowy i dojrzaly jak na swoj wiek, lecz mimo to, czul sie pozostawiony samemu sobie, bez zywej duszy, do ktorej moglby sie odezwac.
na mocy przytoczonych argumentow jestem w stanie udowodnic, iz teza ta jest bledna, poniewaz mlodosc nie jest pozbawiona problemow oraz rozczarowań.
prosze bardzo <3 zycze jak najwyzszej oceny, naprawde sie postaralam ^^
