Przyjaciel to ktoś, na którego można zawsze liczyć, to ktoś kto zawsze jest gotów wysłuchać, poradzić, nieść pomoc. to skarb. Prawdziwy przyjaciel to skarb.
Przykład wspaniałej przyjaźni odnajdziemy w „Kamieniach na szaniec“ Aleksandra Kamińskiego. Trzej przyjaciele: Tadeusz Zawadzki „Zośka“, Aleksander Dawidowski „Alek" i Jan Bytnar "Rudy" , to młodzi chłopcy, którzy dla przyjaźni gotowi byli poświęcić nawet życie.
Po aresztowaniu Rudego Zośka robił wszystko, aby odbić przyjaciela z rąk gestapo. Przekonał do swojego planu dowództwo Szarych Szeregów. Podczas akcji pod Arsenałem, zdołali uratować przyjaciela, który jednak w wyniku poniesionych ran podczas bestialskiego przesłuchania przez gestapo, bo nie chciał wyjawić nienazwisk współtowarzyszy, zmarł. Podczas akcji ranny został Alek, który w wyniku poniesionej rany także zmarł - oddał życie za wolność przyjaciela.
Wiernego, oddanego przyjaciela miał także tytułowy bohater „Cierpień młodego Wertera" Geothego. Wertr i Wilhelm przyjaźnili się od dzieciństwa. Przyjaciel był jego powiernikiem, któremu bezgranicznie ufał. To do niego wysyłał listy, zwierzając się w nich ze swoich najgłębszych tajemnić i pragnień. Wilhelm stał się jego idealnym słuchaczem, który zawsze starał udzielić jakąś radę. Przyjaźń ta przynosła Werterowi wiele ulgi, gdyż mógl wyrazić w swoich listach bolączki, cierpienie z powodu nieszczęśliwej miłości do Lotty. Wilhelm był po prostu oparciem w najtrudniejszych momentach jego życia.
Za przykłąd można podac jeszcze przyjaźń jaka łączyła bohaterów „Lalki “ Bolesława Prusa.
Stanisława Wokulskiego i Ignacego Rzeckiego łączyła wieloletnia przyjaźń. Rzecki traktował Stacha niemal jak syna. Troszczył się o niego, ostrzegał przed zgubną miłością do łęckiej. Wokulski ezgranicznie ufał Ignacemu dlatego powierzył mu prowadzenie sklepu.
Stary subiekt nawet w obliczu śmierci martwił się o przyjaciela, który po zdradzie Izabeli przepadł bez więści.
