Krzyżacy byli wtedy w okresie ekspansji i wykorzystując rozchwianie władzy (niestabilność władzy, walki między władcami np. Witold/Władysław) na Litwie w zasadzie przygotowywali się do ataku i przejęcia władzy, a pretekstem miała być krucjata przeciw pogaństwu (Litwa była pogańska)
Księstwo Moskiewskie chętnie skorzystałoby na przejęciu terenów przynajmniej wschodniej Litwy, aby zwiększyć swoją powierzchnię, przejąć surowce naturalne (w tym puszcze litewskie), i umocnić swoje wpływy w Europie, co dawałby podbój Litwy i dostęp do M. Bałtyckiego
Królestwo Polskie stanowiło umiarkowane zagrożenie, ponieważ nie było zbyt silne w tamtym czasie i dodatkowo uwikłane w eskalujący konflikt z Krzyżakami nastawiającymi przeciw Polsce całą chrześcijańską Europę, przy czynnym poparciu papieża.
Tatarzy stanowili zagrożenie praktycznie dla każdego kraju w obrębie lub sąsiedztwie którego przebywali. Hordy tatarskie najeżdżały i plądrowały kraje, co w sumie stanowiło znaczne osłabienie, przy jednoczesnym braku możliwości wydania im jednoznacznego boju w otwartym polu, zgodnie ze sztuką bojową ówczesnej Europy. Również nie bez znaczenia był tzw. jasyr, czyli zabieranie w niewolę kobiet i dzieci co bezpośrednio obniżało możliwości reprodukcyjne narodu na osłabionych walkami terenach. Okrucieństwo Tatarów potęgowało lęk przed nimi i niechęć do osadnictwa na atakowanych przez nich obszarach.
Wyjaśnienie: