1. Ostatnią formą nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia jest Szerzenie czci Bożego Miłosierdzia.
2. Szerzenie Bożego miłosierdzia dokonuje się poprzez życiową postawę, w której człowiek całkowicie zawierza siebie Bogu i świadczy o tym całym swoim życiem. Oznacza to kierowanie się wolą Boga w każdym aspekcie życia, oraz okazywaniem miłosierdzia wobec swoich bliźnim.
3. Pan Jezus chce, aby czciciele Bożego Miłosierdzia w ciągu każdego dnia wykonali przynajmniej jeden akt miłości, wyrażający się czynem, słowem lub modlitwą.
Godzina miłosierdzia - jest to codzienna modlitwa popołudniowa, którą odmawia się o godzinie śmierci Jezusa na krzyżu, czyli o 15:00. Modlitwa ta musi być skierowana bezpośrednio do Chrystusa i odwoływać się do jego bolesnej męki.
„O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. Pozwolę ci wniknąć w Mój śmiertelny smutek. W tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją...”
Fragment Dzienniczka Siostry Faustyny
Powstanie nabożeństwa Bożego Miłosierdzia
22 lutego 1931 siostra Faustyna, przebywająca wtedy w swojej celi klasztornej, otrzymała objawienie Jezusa. Podczas tego „spotkania” Jezus zażądał namalowania obrazu wg pewnej wizji, dołączając do tego swoją obietnicę zbawienia oraz ochronę przed pokusą grzechu za życia i w godzinie śmierci dla wszystkich oddających cześć wspomnianemu obrazowi. To ten dzień uważa się za początkiem objawień nowej formy nabożeństwa, zachęcającego do zaufania Jezusowi i powierzenia mu swojego życia. Jezus objawiał się siostrze Faustynie jeszcze przez kilka lat, objawiając nowe formy kultu miłosierdzia Bożego.
#SPJ1
