Irit Amiel w swoim wierszu uosabia kulturę, cywilizację, etykę, prawo, racje i humanizm.
Przykłady:
- "stoi sobie Pani Kultura",
- "szepcze Pani Cywilizacja",
- "nie dziwi się wcale Pani Etyka",
- "woła Pan Prawo",
- "odpowiada Pani Racja",
- "Pan Humanizm".
- "Pan Rozwój"
Autorka przywołuje powyższe wartości, aby pokazać, że wszystkie one zawiodły w czasie, kiedy odgrywały się opisywane, makabryczne zdarzenia w obozach śmierci.
Prawdopodobnie nadaje im cechy ludzkie, aby pokazać, że te wartości odnoszą się nie tylko do pustych terminów, ale czegoś, co budowaliśmy jako ludzie. I to nie te puste terminy, ale to my, jako ludzie byliśmy ślepi na przedstawione w tekście wydarzenia.
Personifikacja - to przedstawienie elementów świata nieożywionego, przedmiotów lub zwierząt jako osób.
