Petroniusz stracił wzgędy u Nerona, ponieważ okrutny i rozpustny, pozbawiony gustu cesarz był zazdrosny o wytwornego Petroniusza. Arbiter elegantiarum krępował Nerona, który był zazdrosny nawet o sam przydomek Petroniusza. Wolałby, aby to jego tak nazywano. Neron ostatecznie wydał na niego wyrok śmierci, gdyż został oskarżony o przyjaźń z senatorem Scewinusem, który brał udział w spisku Pizona na życie cezara.
