Metafory w akapicie 6 tekstu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, O książce:
- Kochają co dzień oszczędniej, co dzień wyłączniej - starsi ludzie zamykają się w znanych im i ograniczonych wyborach książkowych. Nie są otwarci na nowe propozycje.
- Świat książki jest zazdrosny i wyłączny - świat książki stara się zawłaszczyć prawo do pełnego decydowania o bohaterach dzieł i wyolbrzymiania ich cech.
Porównania w akapicie 6 tekstu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, O książce:
- “jak dumny spadkobierca najlepszych cech twardego człowieka.”
- “Jest niby dojrzały owoc, który spada po latach pełnego udręki i radości wzrastania.”
Porównania pozwalają łatwiej zobrazować przedstawione w tekście cechy cytowanych twórców.
Autor ma na myśli rok 1945 czyli datę zakończenia II wojny światowej.
Nazwiska pisarzy przywołane przez Gustawa Herlinga-Grudzińskiego:
- Ernest Renan
- Tomasz a Kempis
- Jan Parandowski
- Bolesław Miciński
- Honore de Balzac
- Joseph Conrad
Główna teza tekstu: Przyjaźń jako jedna z najważniejszych form obcowania z książką.
Dwa argumenty do tezy: Książki są naszymi przyjaciółmi w okresie dojrzewania i pomagają nam zrozumieć otaczający nas świat.
Książki są tym, co wpływa na nasze uczucia i zmienia nasze emocje, niczym dobry przyjaciel.
Wniosek: Książki są naszymi wiernymi przyjaciółmi, którzy zawsze na nas czekają.
Metafora - to stwierdzenie, które poza znaczeniem dosłownym ma też znaczenie przenośne.
Porównanie - to nawiązanie jednego słowa do drugiego i wskazanie jego podobieństwa.
