Odpowiedź:
Wraz ze wzrostem liczby atomów węgla rozpuszczalność w wodzie, zdolność dysocjacji oraz aktywność chemiczna zmniejszają się, zaś gęstość wzrasta.
Wyjaśnienie:
Porównajmy na przykład kwas metanowy (mrówkowy) HCOOH - 1 atom węgla w cząsteczce - oraz kwas stearynowy C17H35COOH - 17 atomów węgla - pod względem właściwości.
Kwas metanowy:
- dobrze rozpuszczalny w wodzie
- roztwór wodny przewodzi prąd elektryczny (wniosek: dysocjuje)
- wysoce aktywny (żrący, przyczynia się do korozji, właściwości grzybobójcze)
Kwas stearynowy:
- nierozpuszczalny w wodzie (nie dysocjuje); stearyna jest przecież składnikiem świec i kredek świecowych
- mało aktywny - ulega jednak reakcjom z zasadami (przy odpowiednich warunkach!), tworząc mydła
Wzrost gęstości można wywnioskować na podstawie wzrastających wraz z ilością atomów (w tym at. węgla) w cząsteczce mas cząsteczkowych.
