Odpowiedź:
Monarchia absolutna to ustrój, w którym władca skupia całą władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Przykładem monarchii absolutnej w XVII wieku jest Francja.
We Francji znaczenie stanów malało na rzecz króla już w XVI w. Władzę centralną umocniły rządy kardynałów Richelieu (pierwszego ministra Ludwika XIII) i Mazarina (regenta Ludwika XIV). Szczyt potęgi absolutyzmu przypadał na okres panowania Ludwika XIV (1661-1715) zwanego „Królem-Słońce”. Wszyscy wymienieni władcy należeli do dynastii Burbonów.
Wyjaśnienie:
