W scenie 1 aktu I Czepiec rozmawia z Dziennikarzem. W trakcie konwersacji Czepiec wykazuje się znajomością bieżącej polityki, nie tylko polskiej, ale i światowej, daje liczne przykłady wiedzy o aktualnych problemach. Jednak Dziennikarz traktuje go z góry, w sposób ironiczny i arogancki. Uważa, że wieś powinna być miejscem odizolowanym od wydarzeń współczesnego świata – „niech na całym świecie wojna,/byle polska wieś zaciszna,/ byle polska wieś spokojna”.
Chłop jest jednak asertywny, zapewnia, iż polski chłop czyta gazety i garnie się do świata. Na koniec rozmowy, zirytowany przyjmuje agresywna postawę, przeprowadza atak na inteligencję, wytykając jej brak chęci do nawiązania porozumienia z jego warstwą.
Nieporozumienie między przedstawicielami tych grup społecznych wynika z poczucia wyższości inteligencji nad chłopami, którzy są dumni i świadomi swojej siły.
