Sporofit jest diploidalny (2n), co oznacza, że jest mniej podatny na powstawanie błędów w materiale genetycznym, jest to zależne od liczby alleli danego genu, nawet jeśli jeden jest wadliwy, to drugi jest "zapasowy", dzięki czemu wadliwa cecha w sporoficie się nie ujawni. Diploidalność zapewnia lepsze przystosowanie.
