Na konferencji poczdamskiej, która odbyła się w okresie 17.07.1945 r. - 2.08.1945 r. zajmowano się ustalaniem zasad nowego powojennego porządku oraz tym, jak zniwelować skutki II wojny światowej, w tym określić dalszy los Niemiec.
W konferencji poczdamskiej brali udział przedstawiciele koalicji hitlerowskiej - ZSRR, Wielkiej Brytanii i USA, tzw. "wielka trójka".
Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej wnosił, by przy ustalaniu północno- zachodnich granic Polski wziąć pod uwagę:
- to, że Polska zasłużyła na zrekompensowanie jej strat poczynionych przez wojnę poprzez posiadanie terytoriów zasobnych w kopalnie, przemysł itp.
- zniwelowanie skutków przeludnienia zwłaszcza w rejonach wiejskich wywołane przyrostem naturalnym a także będące efektem decyzji politycznych (ograniczenie emigracji, przyjmowanie nowych obywateli zza wschodnich granic)
- historyczne i geograficzne położenie Polski będącej swego rodzaju łącznikiem wschodu i zachodu
Józef Stalin proponował ustalenie granicy Polski wzdłuż Odry i Nysy Łużyckiej i pozostawienie Szczecina Polsce.
- chciał w ten sposób zrekompensować starty poniesione przez nasz kraj w związku z utratą na rzecz ZSRR ziem na kresach
- chciał zrobić miejsce dla polskich obywateli przesiedlanych z kresów
- przede wszystkim chciał uzależnić Polskę od ZSRR, aby postrzegano Związek Radziecki jako jedynego gwaranta nienaruszalności polskiej granicy zachodniej
Przywódcy zachodni byli niechętni propozycjom Stalina.
- uważali, że Polska nie podoła wyzwaniom zorganizowania funkcjonowania tek dużego obszaru
- sądzili, że granica na Odrze i Nysie Łużyckiej będzie zbyt dotkliwą stratą dla Niemiec
