Odpowiedź :
Odpowiedź:
Pieśń III środki stylistyczne:
-epitety,
-metafory,
-porównania
Wyjaśnienie:
LICZĘ NA NAJJ:)
apostrofa: „Nie wierz Fortunie“, „Nie dufaj w złoto (...)"
epitety: „poślednie koła“, „pilne oko“, „niestała pani“, „karb wieczny“, „klenot drogi", „nieprzyjaciel srogi,
personifikacja: (Fortuna) „Często więc rada sprawy swe odmienia.“, „Fortuna co da, to zasię wziąć może“, „Lecz jako sama oczy zasłoniła,/ Tak swym pochlebstwem ludzi pobłaźniła",
„Nad wszystkim inszym panuje Przygoda“
porównanie: „Skoro ta zniknie, tył każdy podawa,/ Jako cień, kiedy słońca mu nie zstawa“
powtórzenie: „Cnota skarb wieczny, cnota (...)“
archaizmy: „za się wziąć może“, „poślednie koło“, „dufaj“, „z przyrodzenia“, „przestawają“, „podawa“, „insze“, „wysszej“
rymy: aabb, aabb sąsiadujące, żeńskie dokładne np. wysoko-oko, pokłady-zasady, podawa-zstawa, mocy-pomocy, nosi-przenosi, woda-przygoda