Społeczeństwo spartańskie dzieliło się na trzy podstawowe grupy:
- spartanie
- periojków
- helotów
Państwo Spart było monarchią oligarchiczną. Jej specyfika polegała na tym że równocześnie rządziło 2 królów, których pozycja sprowadzała się raczej do funkcji dowódczych. Faktyczna władza należała do wąskiego grona właścicieli ziemskich, wywodzących się z grona spartiatów.
Struktura władzy:
- Dwóch Królów - byli przede wszystkim wodzami, ale również najwyższymi kapłanami, zajmowali się wróżbiarstwem oraz posiadali uprawnienia sądownicze.
- Geruzja – rada starszych - składała się z 28 członków wybieranych spośród spartiatów, którzy ukończyli 60 rok życia i należeli do najznamienitszych rodów. Wybierani byli na zgromadzeniu ludowym i pełnili swoją funkcję dożywotnio. Do nich należała władza ustawodawcza oraz najwyższa władza sądownicza.
- Pięciu eforów - pełnili władzę cywilną (wykonawczą) w liczbie pięciu eforów. Mieli prawo zwoływania zgromadzenia ludowego i to do nich należało interpretowanie wyników jej głosowania. Przewodzili także geruzji. Wybierani byli przez zgromadzenie ludowe nas okres 1 roku. Kontrolowali wszystkie instytucje, urzędy i całość życia publicznego w Sparcie. W ich rękach spoczywały: administracja, polityka zagraniczna, sądownictwo. Po zakończeniu kadencji, ze swojej działalności składali sprawozdanie i w razie nadużyć mogli zostać pociągnięci do odpowiedzialności.
- Zgromadzenie ludowe - zgromadzenie ludowe zwane apellą, nie miało prawdziwego wpływu na rządy. Zatwierdzało jedynie prawa i uchwały przedstawione przez Radę Starszych. Zebrani nie mieli prawa dyskusji ani możliwości wprowadzenia jakichkolwiek poprawek. Zgromadzenie wybierało także eforów i członków geruzji. W jego obradach mogli uczestniczyć jedynie spartanie po ukończeniu trzydziestego roku życia.
