Szumiące liście pośród wiatru wirujące wokół trzepotu skrzydeł motyli i wszelkich innych istot latających pokroju ptaka wydającego również wiele innych barwnych odgłosów ze swych strun głosowych.Ten cały krajobraz płynie wraz z leśną rzeczką, która szumi i bulgocze transcedentalnie wręcz jakby cała orkiestra wibracji dźwiękowych nie miała końca- jak te rozległe polne świerszcze świerszczące jaskrawym kolorem dekorując przestrzeń, swoją obecnością. Ta bryza morska która się wylewa co do kropelki wody tworząc eter nieskończonych wrażeń słuchowych.Cieszę się, że żyjemy w tak pięknym świecie. A żeby mógł być piękny, musimy umieć wsłuchiwać się z niesamowitą uważnością w te jeszcze bardziej niesamowite cuda przyrody.Harmonia ekosystemu to harmonia dźwięków.
