3. Słowa te (akt II, scena 2) wypowiada ojciec Julii do Parysa. Kim jest Parys? Jakie ma

zamiary względem Julii? Czy może liczyć na przychylność jej ojca?

Lecz prędko więdną przedwczesne mężatki.

Ziemia schłonęła wszystkie me nadzieje:

Oprócz tej jednej; ona jest, Parysie,

Przyszłą, jedyną moich ziem dziedziczką.

Staraj się jednak, skarb sobie jej serce,

Chęć ma z jej chęcią nie będzie w rozterce;

Jeśli cię przyjmie, głos ojca w tym względzie

Jej pozwolenia echem tylko będzie.​