Przyporządkuj trzem symbolicznym przestrzeniom – niebu, piekłu i ziemi – odpowiednie fragmenty Sonetu IV.


Mikołaj Sęp Szarzyński
Sonet IV
O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem
Pokój — szczęśliwość; ale bojowanie
Byt nasz podniebny: on srogi ciemności
Hetman i świata łakome marności
O nasze pilno czynią zepsowanie.
Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie!
Ten nasz dom — ciało —, dla zbiegłych lubości
Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchności,
Upaść na wieki żądać nie przestanie.
Cóż będę czynił w tak straszliwym boju,
Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?
Królu powszechny, prawdziwy pokoju
Zbawienia mego, jest nadzieja w tobie!
Ty mnie przy sobie postaw, a prześpiecznie
Będę wojował i wygram statecznie!

Przypisy
[1]
podniebny — tu: dziejący się pod niebem, a więc na ziemi.

[2]
srogi ciemności hetman — szatan.

[3]
pilno czynią — usilnie starają się.

[4]
dom — metafora ciała jako domu była popularna w liryce staropolskiej.

[5]
dla (daw.) — tu: z powodu.

[6]
zbiegłe lubości — przemijające przyjemności.

[7]
niebacznie (daw.) — nieostrożnie. [przypis edytorski]

[8]
zajźrzeć a. zaźrzeć (daw.) — zazdrościć.

[9]
Królu powszechny, prawdziwy pokoju Zbawienia mego, jest nadzieja w tobie — możliwy jest również inny podział składniowy: Królu powszechny, prawdziwy pokoju, zbawienia mego jest nadzieja w Tobie.

[10]
prześpiecznie (daw.) — bezpiecznie.

[11]
statecznie (daw.) — pewnie.