Odpowiedź :
„Kamieniarze“, olej na płótnie, o wym. 165 na 238 cm, to obraz francuskiego malarza Gustave’a Courbeta (1819–1877), które zostało zniszczone w czasie II wojny światowej - spłonęło w 1945 r. podczas gigantycznego nalotu aliantów na Drezno. Obecnie można podziwiać jedynie jego reprodukcje.
Dzieło przedstawia tytułowych kamieniarzy rozbijających skały na żwir mający służyć wyłożeniu koryta drogi. Ta realistyczna scena jest osadzona u stóp niskiego wzgórza, które wypełnia większą część płótna, sięga jego górnej krawędzi, jedynie w prawym górnym rogu widoczna jest błękitna plama nieba. Brunatnozielone wzniesienie, na którym kładą się plamy cienia, jest tłem dla wieśniaków pracujących przy skałach. Młodszy z nich znajduje się po lewej stronie płótna. Jest odwrócony do widza plecami. Stoi w wykroku, tak jakby robił krok do przodu. W rękach trzyma wiklinowy kosz wypełniony żwirem, wyraźnie ugina się pod jego ciężarem, opiera do na lewej, zgiętej w kolanie nodze. Chłopak ubrany jest w brązowe spodnie w paski i białą, przybrudzoną koszulę, porwaną na plecach. Starszy klęczy na jednym kolanie, w rękach trzyma uniesiony młot, uchwycony został w momencie tuż przed uderzeniem w leżącą przed nim skałę. Na głowie ma kapelusz, na nogach niebieskie skarpety i drewniane chodaki. Nosi brązowe spodnie, na białawą koszulę założył kamizelkę. Z kieszeni kamizelki wystaje prosta tabakierka. Jego ubranie to w istocie łachmany: na spodniach widoczne są łaty, na kamizelce i w skarpetkach dziury. Wokół mężczyzn leży wiele rekwizytów: podniszczony wiklinowy kosz, szpadel, tuż przy prawej krawędzi płótna stoi cynowy garnek ze strawą nakryty pokrywką, obok niego leży łyżka i ciemny chleb. Cała scena rozgrywa się w pełnym słońcu.
Artysta ukazał na swym płótnie nie tylko trudną i pełną wyzwań codzienność biednych robotników, lecz wskazał także na wielkie znaczenie, jakie w ludzkim życiu ma praca.
Kompozycja obrazu zamknięta, symetryczna. Kolorystyka ciepła, o jasnej tonacji, barwy zgaszone. Światło rozproszone,