Odpowiedź :
Odpowiedź:
Styl potoczny – służy do codziennej komunikacji w sytuacjach nieoficjalnych. Tym stylem posługujemy się na co dzień w domu czy w gronie znajomych. Styl potoczny to nie tylko wypowiedzi ustne. Znajdziemy go również w formach pisemnych, np. w SMS-ach, mailach, pamiętnikach. Cechy charakterystyczne tego stylu to mniejsza dbałość o przestrzeganie norm językowych, liczne powtórzenia, stosowanie wyrazów nacechowanych emocjonalnie, używanie prostych konstrukcji składniowych i niewyszukanego słownictwa.
Styl urzędowy – stosowany jest w kontaktach obywateli z osobami pełniącymi ważne funkcje, obejmującymi stanowiska w urzędach i instytucjach. Styl ten odbieramy jako schematyczny, bezosobowy, pozbawiony znamion emocjonalności. Stosowany jest w pismach oficjalnych, np. w listach czy podaniach urzędowych, instrukcjach, sprawozdaniach, regulaminach. Wyznacznikami tego stylu są schematyczne, utarte zwroty (np. zwracam się z uprzejmą prośbą), nieosobowe formy czasownika zakończone na -no i -to (np. wykonano, przeprowadzono), użycie strony biernej, imiesłowów i czasowników niefleksyjnych typu: należy, trzeba, wolno. W stylu urzędowym nie znajdziemy wyrazów potocznych i nacechowanych emocjonalnie.
Styl publicystyczny – inaczej styl dziennikarski. Jest charakterystyczny dla środków masowego przekazu: radia, telewizji, prasy, publikacji internetowych. Styl ten nie jest łatwy do zdefiniowania, ponieważ cechuje go duża różnorodność – znajdziemy w nim cechy indywidualnego stylu dziennikarza, elementy stylu potocznego, naukowego czy artystycznego. Ten sposób wypowiedzi przede wszystkim jest komunikatywny, prosty i klarowny. Operuje utartymi zwrotami i środkami wyrazu (np. jechał na podwójnym gazie), wpływa na odbiorcę poprzez zastosowanie określeń wartościujących (np. to największy skandal w jego karierze, dobra zmiana).
Wyjaśnienie: