Odpowiedź:
Ludzie od zawsze czuli przywiązanie do ojczyzny, zaczynając od małych dzieci rysujących mapę i godło Polski w przedszkolu, po nastolatków organizujących strajki, kończąc na starszych ludziach przekazujących historie swoich czasów opowiadając ją młodszym.
Myślę że niestety patriotyzm jest coraz mniej praktykowany wśród młodzieży ponieważ często jest przypisywany ludziom którzy poprzez nienawiść do drugiego człowieka mówią głośno o tym jak bardzo kochają swoją ojczyznę, a jak to wyglądało kiedyś?
Jako przykład podam tutaj lekturę „Kamienie na szaniec” autorstwa Aleksandra Kamińskiego.
W książce śledzimy poczynania grupy przyjaciół: Macieja Dawidowskiego (pseudonim Alek), Jana Bytnara (pseudonim Rudy) i Tadeusza Zawadzkiego (pseudonim Zośka).
Harcerze ze względu na swój młody wiek walczą z hitlerowcami na swój sposób bp. Zdejmując tablice z pomnika Mikołaja Kopernika napisaną po Niemiecku czy malując antynazistowskie symbole. W tych trudnych czasach jakimi była wojna każdy starał się pomóc jak może, chłopcy nie mogli walczyć na froncie z bronią w ręku, jednak w obronie swojego kraju dawali z siebie wszystko i zapłacili za to najwyższą cenę…
Jako drugi przykład podam książę „Syzyfowe pracę” napisaną przez Stefana Żeromskiego.
W ówczesnych czasach lekcje języka Polskiego, czy jej historii były ciężko dostępne przez rusyfikację. Głównym bohaterem lektury jest Marcin Borowicz. Podczas nauki chłopiec przechodzi głęboką przemianę, z lojalistycznego pupilka nauczycieli staje się świadomym historii swojego narodu młodym patriotą. Młodzież w tamtych czasach starała się walczyć z rusyfikacją w sposób jak najleprzego nauczeniu się wszystkiego o swojej ojczyźnie i przekazaniu tej wiedzy dalej aby zawsze była żywa.