Odpowiedź :
Odpowiedź:
bunt Żeligowskiego przeciwko własnemu rządowi w Warszawie był w rzeczywistości przygotowany przez Józefa Piłsudskiego. Chodziło o odebranie Wileńszczyzny Litwinom. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w lipcu 1920 roku Litwini złamali neutralność.
W zamian za swą postawę wobec Polski, Litwa dostała m.in. zajęte przez Sowietów Wilno. 26 sierpnia wojska litewskie weszły do miasta. Po Bitwie Warszawskiej sytuacja się zmieniła i Naczelny Wódz Józef Piłsudski polecił swoim dowódcom, by zwrócili się do Litwinów o wycofanie wojsk z zajmowanych ziem państwa polskiego, czyli poza tzw. linię Focha (wytyczoną w 1919 roku), która pozostawiała Wilno w granicach RP. Jednak polskie jednostki spotkały się z oporem.
Żeligowski rozpoczął budowę organizacji wojskowej i cywilnej Litwy Środkowej. 11 października powołał Sztab Obrony Krajowej, następnego dnia - Tymczasową Komisję Rządzącą. Litwa Środkowa zajmowała powierzchnię 13,5 tys. km kw. i liczyła niemal pół miliona ludności. Według oficjalnych danych 70 proc. stanowili Polacy. Najbardziej liczą mniejszością (ok. 12 proc.) byli Litwini. Po powstaniu Litwy Środkowej Warszawa na arenie międzynarodowej musiała zaprzeczać, że miała cokolwiek wspólnego z "buntem".
18 października 1920 Anglia i Francja wydały noty, w których domagały się, by rząd Polski oficjalnie odciął się od gen. Żeligowskiego. Walki na terenie Litwy Środkowej trwały niemal do końca listopada 1920 roku. Ostatecznie 29 listopada podpisano rozejm między Litwą Środkową a Litwą (zwaną Kowieńską).
W rozwiązanie konfliktu polsko-litewskiego zaangażowała się Liga Narodów.
Od kwietnia 1921 roku w Belgii odbywały się negocjacje, podczas których zaproponowano m.in. utworzenie na wzór szwajcarski "kantonów" z językiem polskim i litewskim. Litwa Środkowa miałaby być związana z Polską sojuszem wojskowym. Przedstawiciele rządu litewskiego z Kowna zdecydowanie odrzucili tego typu propozycję. Rozmowy zakończyły się fiaskiem 12 stycznia 1922 roku.
Cztery dni wcześniej na Litwie Środkowej odbyły się wybory do Sejmu Wileńskiego. Udział w głosowaniu wzięli niemal sami Polacy. Mniejszości narodowe zbojkotowały wybory. Na swoim pierwszym posiedzeniu 20 lutego 1922 roku Sejm Wileński przyjął uchwałę o przyłączeniu Litwy Środkowej do Polski. 24 marca 1922 r. Sejm Ustawodawczy w Warszawie ogłosił inkorporację Litwy Środkowej.
Mam nadzieje że pomogłem. :D