Kirkor nie mógł zdecydować się, która z sióstr ma zostać jego żoną, więc zadał pannom pytanie, która go kocha: „Moje smugłe łanie,/ Czy mnie kochacie?“). Balladyna zapewnia o swoim uczuciu, gotowa jest nawet oddać życie za Kirkora: „Jeżeli dzida będzie mierzyć w ciebie,/ Stanę przed tobą i za ciebie zginę…/ Czegóż chcesz więcej?…“. Z kolei Alina szczerze odpowiada, że kocha i będzie wierna.
Na pytanie o ich zamiary po zamążpójściu Alina pragnie zabrać ze sobą na zamek matkę, która nie poradziłaby sobie sama, a także siostrę. Kocha obie, troszczy się o nie. Balladyna również zapewnia, że nie zostawiłaby w chacie matki i siostry.
Jednak wyznania Balladyny są nieszczere, bo zapewnia o swojej miłości, a nocą wymyka się z chaty na spotkanie z Grabcem. Na uwagi Aliny oburzona obraża ją: „Nie chcę rady/
Od głupiej siostry…“ Balladyna jest nie tylko fałszywa, ale i dwulicowa.
Już w lesie przy zbiorze malin Alina, zatroskana o siostrę pyta dlaczego nie zbiera malin, wiedząc, że wygra bo jej dzban jest pełny owoców, zapewnia ją jednak, że będąc już panią na zamku znajdzie dla niej rycerza: „Jak będę panią, to ci znajdę męża…“.
Balladyna ze złością, zazdrosna śmieje się i odpowiada: „Ty będziesz panią? ty! ty!“ i wyciąga nóż.
