Odpowiedź :
W romantyzmie miłość była najważniejszym doświadczeniem egzystencjalnym, źródłem szczęścia i cierpienia jednocześnie. Miłość w literaturze romantyzmu prowadziła zazwyczaj do zguby. Była „nieszczęśliwa”, choć często wzajemna. Romantyczna miłość bywa źródłem cierpienia, prowadzi do katastrofy - rozstania, obłędu a nawet śmierci, co pokazują historie bohaterów literackich tej epoki.
Wielką, nieszczęśliwą miłość przeżył Gustaw, bohater IV części „Dziadów“ Adama Mickiewicza.
Gustaw mówi o swojej miłości, że była idealna, a jego wybranka to „niebianka“. Był przekonany, że Bóg ich sobie przeznaczył, tworzyli jedność, rozumieli się bez słów, ich miłość była związkiem dusz. Jednak rozstali się, a ukochana została poślubiona innemu. Jego cierpienie z tego powodu jest tak wielkie, że doprowadza go do obłędu. Niespełnione uczucie przynosi mu tak wielkie cierpienie, że szuka on ucieczki w śmierci, lecz jej nie znajduje, gdyż powraca na ziemię jako upiór.
Gustaw stał się ofiara miłości, która przyniosła mu cierpienie i rozpacz, doprowadzając do katastrofy.
Również pragnął wielkiej miłości Kordian, bohater Juliusza Słowackiego i on także zawiódł się, nie był szczęśliwym kochankiem. Pierwszym młodzieńczym, wielkim i szczerym uczuciem obdarzył Laurę jednak pusta, salonowa dama choć wysłuchiwała jego wyznań, nie odwzajemniała jego uczucia. Zrozpaczony Kordian postanawia odebrać sobie życie, mierząc do siebie z pistoletu.
Romantycy pokazali, że miłość bywa przeżyciem niebezpiecznym, że grozi obłędem, a nawet śmiercią. Taki jej oblicze pokazuje również Goethe w „Cierpieniach młodego Wertera“.
Bohater obsesyjnie zakochany jest w Lottcie, narzeczonej innego. Jest ona obiektem uwielbienia Wertera, który stworzył sobie w swojej wyobraźni nieskazitelnie piękny jej obraz. Przyjmowała ona niemal boską postać, stając się dla niego świętością. Nie mogąc zapanować nad uczuciem do ukochanej, wybiera wolność i spokój duszy popełniając samobójstwo.
Romantyczna literatura uzmysławia nam, że miłość bywa przeżyciem niebezpiecznym, że grozi kalectwem umysłowym a nawet śmiercią. Staje się ona źródłem cierpienia, prowadzącym do tragedii, o czym przekonują nas historie przedstawionych bohaterów.