1.
Kolonizacja niemiecka polegała na zakładaniu osad i miast na prawie niemieckim. Proces zakładania osad na prawie niemieckim rozpoczynał się od zawarcia umowy między właścicielem gruntu a tzw. zasadźcą tj. osobą, która miała zająć się sprowadzaniem określonej w umowie liczby osadników i przyznać im wydzielone przez właściciela działki ziemi. Przez ustaloną w umowie liczbę lat osadnikom przysługiwała wolnizna, czyli zwolnienie od wszelkich opłat i świadczeń na rzecz właściciela gruntu. Po upływie tego terminu osadnicy mieli płacić właścicielowi ustalony wcześniej czynsz pieniężny i daniny w naturze. Zasadźca stawał się sołtysem i zarządzał większym gospodarstwem niż inni. Był zwolniony od opłat na rzecz właściciela, miał prawo posiadania młyna, karczmy, stawu rybnego. Sołtys brał dla siebie 1/6 czynszu pańskiego i 1/3 opłat sądowych. Pobierał też opłaty od mieszkańców wsi za udostępnienie swoich własności. Organem sądowym we wsi była ława wiejska złożona z ławników wybranych przez ludność osady, sądząca pod przewodnictwem sołtysa. Podbnie wyglądała sprawa z zakładaniem miast, jednak wówczas zasadźca stawał się wójtem. Kolonizacja znacznie zmieniła wygląd miast. Ich centrum stał się rynek z ratuszem, siedzibą władz, od którego odchodziły przecinające się pod kątem prostym ulice.
Czynsz pieniężny- w średniowieczu, jak i współcześnie oznaczał płatność właścicielowi za możliwość wykorzystywania jego dobra
Sołtys- współcześnie tytuł ten przysługuje urzędnikowi, który stanowi władzę wykonawczą w jednostce pomocniczej gminy, sołectwie
Wójt- współcześnie tytuł ten przysługuje urzędnikowi, który stanowi władzę wykonawczą w gminie
Ratusz- współcześnie rzadziej używa się tego terminu do określenia siedziby władz, czasem odnosi się do zabytkowej siedziby władz
2.
Konsekwencje gospodarcze kolonizacji niemieckiej:
wprowadzenie trójpolówki
wprowadzenie radła z metalowym okuciem pługa oraz kosy
wybudowanie młynów wodnych
rozwinęło się górnictwo sól i metali
upowszechnienie się pieniądza
rozwój handlu
tworzenie cechów
