Do lat 60-tych liczebność wojsk liczyła do 18000 w Koronie i 6000 na Litwie. Na początku lat sześćdziesiątych XVIII w. stan wojsk Rzeczypospolitej wynosił prawie 16 tys. żołnierzy. Armią dowodzili hetman wielki koronny i litewski. Wojska były słabo wyszkolone i przeznaczano na nie za mało pieniędzy. Porównując polską armię z sąsiadami to była za mała i bardzo słabo wyposażona. Jazda była podzielona na ciężko, średnio i lekko uzbrojoną a tymi poszczególnymi oddziałami () dowodzili rotmistrzowie. Z kolei piechota była podzielona na regimenty (odpowiedniki dzisiejszych pułków). W 1773 roku za zgodą zaborców sejm podniósł stan liczebny wojska do 30 tys. W 1776 roku przeorganizowano zupełnie struktury wojska polskiego. Powołano wtedy dywizje w które skład wchodziły wszystkie rodzaje wojsk. Utworzono Szkołę Rycerską by kształcić przyszłych dowódców. Wprowadzano reformy finansowania. Przestano dzielić płac na województwa, tylko płaciła specjalna komisja. Niestety te wszystkie działania zawiodły.
