Jak cos miałam to w projektach w Wordzie bo na lekcji pisaliśmy możesz wybrać sobie te najważniejsze zdania
W lekturze główny bohater jest ze swoim profesorem na stopie przyjacielskiej. Pozwala sobie na poufałość w postaci zgadywania, kto zostanie dzisiaj odpytany. Przecież odtwarza przy tym sposób rozumowania nauczyciela, a więc musi go obserwować i wyciągać logiczne wnioski. Samo pisanie danych nazwisk na karteczkach jest już dla nauczyciela rzuconą rękawicą. Profesor na to wyzwanie odpowiada z uśmiechem. Jest urzeczony inteligencją i bystrym umysłem Adasia. Nie widzi w tym dla siebie żadnej ujmy. Być może dlatego, że mimo tej przyjacielskiej relacji Adam nie zapomina o wysokiej kulturze i szacunku dla swojego nauczyciela. Natomiast profesor jest świadomy jak silny jest jego autorytet wśród młodzieży. To sprawia, że wzajemnie się uzupełniają i rozmawiają ze sobą bez skrępowania, ale ze zdrowym dystansem uczeń-nauczyciel.
Taka relacja może mieć miejsce nawet dziś. Myślę, że zdecydowanie najwięcej zależy od ucznia. Nauczyciele są z reguły ustawieni przyjaźnie - to właściwie jest wpisane w ich zawód. Jeśli uczeń otwiera się na ten kontakt, czuje się swobodnie (pamietając o kulturze osobistej!) a jednocześnie szanuje swojego wychowawce, to nie widzę żadnych przeszkód :)
Trudno jednak wymagać, żeby coś takiego pojawiło się, gdy uczeń nie szanuje nauczyciela, podważa jego autorytet i jest zwyczajnie bezczelny. Często możemy zaobserować coś trakiego. Wtedy nie wyobrażam sobie, żeby ta znajomość była taka jak w lekturze "Szatan z siódmej klasy". Nie chcę mimo wszystko całą winą obciążać uczniów. Wcześniej powiedziałam, że nauczyciele z reguły są przyjaźnie nastawieni. Ale przecież są wyjątki od normy. Z niektórymi dorosłymi zwyczajnie nie da się przyjaźnić.
