W niektórych regionach Polski o północy gospodarze pukali do uli w swych pasiekach, mówiąc: „budźcie się pszczółki, róbcie miód i wosk, już czas na was”. Święto Nowego Roku było czasem kiedy ludzie, wierni tradycji, starali się, aby tego dnia nie brakowało jedzenia. Dowodem na zapewnienie sobie dostatku był leżący na stole nie napoczęty bochen świeżego chleba, który miał strzec domowników przed biedą i głodem.
