Odpowiedź:
W pieśni pokazana jest stałość i niezmienność staruszków, z dozą lekkiego sarkazmu i dużej ilości chumoru. Moniuszko prześmiewczo przedstawia dziada i babę, którzy są stereotypowymi staruszkami I którzy nie wpuszczają śmierci w swe progi. W Końcu kompozytor podsumowuje pieśń słowami: „A śmierć stoi i puka.I byłaby lat dwieście Pode drzwiami tam stała; Lecz znudzona nareszcie, Kominem wleźć musiała”
