Czy we współczesnej szkole warto czytać teksty poświęcone II Wojnie Światowej?

Just to rozprawka więc potrzebuję jeszcze jednego argumentu, tak żeby pasował do tego:
Niektórzy uczniowie czasami zadają sobie pytanie dlaczego, lub, po co w ogóle czytać utwory i teksty o II Wojnie? Tak więc celem moich rozważań będzie przybliżenie tej tezy, a także udowodnienie, że jest ona słuszna.
Swoje rozważania zacznę od tego, że z tekstów o tematyce wojennej można w łatwy sposób dowiedzieć się o historii lub kulturze danego kraju, rejonu lub grupy narodowej bądź etnicznej.
Polska w okresie II WŚ była szczególnie doświadczona. Działania wojenne na jej terenie spowodowały między innymi zmianę granic i dotkliwe zniszczenia infrastrukturalne i ludnościowe.
Jak napisał Miron Białoszewski w „Pamiętniku z Powstania Warszawskiego”:
„Tak, właśnie to, ze to już spokój. Koniec. Po wszystkim. Dwieście tysięcy ludzi leży pod gruzami. Razem z Warszawą”.
Gdybyśmy nie znali tekstów tego okresu, nie moglibyśmy zrozumieć traumy „Straconego pokolenia”, ich zabranej młodości, strachu, głodu, ale też bohaterstwa oraz uznania i wdzięczności dla nich wśród kolejnych pokoleń Polaków.
„bo to była życia nieśmiałość,
a odwaga – gdy śmiercią niosło.
Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało,
wielkie sprawy głupią miłością.”
Tak w przejmujący sposób o swojej trudnej młodości napisał Krzysztof Kamil Baczyński w wierszu „Z głową na karabinie”

możliwie na dziś (wtedy dam naj), a jak nie to na jak najszybciej