Przypowieść ta dotyczy siewcy, który siał ziarno. Jedno z nich spadło na drogę , zostało zdeptane i ptaki je wydziobały . Inne znalazło się na skle gdzie wzeszło a następnie uschło z powodu braku wody. Następne wpadło między ciernie, które wyrosły wraz z nim i zagłuszyły je. Inne wpadło na żyzną glebę gdzie wyrosło i wydało plon stokrotny. Na końcu Pan zawołał : „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”.
