Tak naprawdę nie można jednogłośnie stwierdzić co to znaczy "inność" a co "normalność". Są tylko normy przybierane przez ludzkość na temat tego. Bycie innym w oczach społeczeństwa niesie za sobą wiele złych skutków. Możemy być wytykani palcami, odrzucani, ludzie mogą na nas źle patrzeć. Jednak, czy bycie innym świadczy o nas źle? Czy rzeczywiście nasza inność usprawiedliwia takie zachowanie innych? Jakby nie patrzeć, każdy na tym świecie jest inny na swój sposób, nie ma dwóch takich samych ludzi pod każdym względem. Każdy czymś się różni od pozostałych. Jeżeli wszyscy ludzie byliby tacy sami, każdy z nas byłby "normalny", szybko nam by się to znudziło. Jaka zabawa w poznawaniu nowych ludzi, gdy będziemy wiedzieć o tej osobie wszystko, gdy już spotkaliśmy takie osoby jak ta wiele razy w życiu, a gdy wszyscy się różnimy, to poznawanie nowych osób nabiera znaczenia, poznajemy kogoś, dowiadujemy się nowych rzeczy o tej osobie. Inność to z pewnością nie powód do wstydu, tacy się urodziliśmy i musimy to zaakceptować. Właśnie w taki sposób możemy rozpoznać fałszywe osoby, które nie będą tolerować naszej inności, a przyjaciół, którym nie będzie ona przeszkadzała. Inność to wyjątkowość, życie nie polega na tym żeby wtapiać się w tłum, być takim jacy ludzie chcą żebyśmy byli, dlatego inność może być czasami piękna. Bycie innym, wyróżniającym się, ale bycie sobą. Inność dla jednego może być przekleństwem, a dla drugiego darem od losu, czymś wspaniałym. To wszystko zależy od tego jak ktoś patrzy na świat, ale również i od sytuacji. Według mojej opinii, inność jak najbardziej może być darem od losu.
