Odpowiedź :
Zarówno Stanisław Wokulski, jak i Ignacy Rzecki, doświadczali emigracji wewnętrznej.
Emigracja wewnętrzna Stanisława Wokulskiego polegała na wycofaniu się z życia publicznego po rozstaniu z Izabelą. Wokulski wolał spędzać czas w samotności, czytając poezję Mickiewicza i prowadząc wewnętrzne monologi. Ostatecznie zupełnie znika, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu.
Emigracja wewnętrzna Ignacego Rzeckiego polegała m.in. na ucieczce we wspomnienia i rozpamiętywaniu przeszłości. Rzecki sprawia wrażenie, jakby żył w świecie marzeń, w czym pomaga mu pisanie pamiętnika. Nie lubi natomiast wychodzić do ludzi.
Jak rozumieć pojęcie emigracji wewnętrznej?
Emigracja wewnętrzna - jest terminem psychologicznym, określającym dobrowolne wycofanie się jednostki z życia publicznego, swego rodzaju ucieczkę os społeczeństwa.
#SPJ2