Dom nas chroni, ale i wychowuje: do wzajemnej miłości, odpowiedzialności, szacunku, prawdomówności, samodzielności i
(uzupełnij własnymi przemyśleniami i skojarzeniami).


Na podstawie wiersza Wiktora Woroszylskiego zastanów się, a później opisz zagadnienie znaczenia domu:
a) budynku lub mieszkania,
b) rodziny i więzi współdomowników.




Dom – to nie tapety, nie meble,
nie kąt z żyrandolem, obrazem.
Dom – to tam, gdzie choćby pod gołym niebem
Ludzie są razem.

Tam jasno wieczorem ciemnym,
tam, gdzie ciepło, choćby wicher dął.
Starczy, że bardzo chcemy –
a zbudowaliśmy dom.

To, co różni, opada jak liście.
Zostaje najdroższe, najbliższe.
Huragany murów nie ugną.
Nie przekroczy progu nieufność.

I gdziekolwiek będziemy – wszędzie
z tobą, ze mną – i dom nasz będzie.
Wiktor Woroszylski