Ich tryb życia był równie dziwny jak oni sami i budził często kontrowersje wśród społeczeństwa. Swoją inność akcentowali dziwnym ubraniem, językiem i zachowaniem. Byli włóczengami, byli podobni do kloszardów który żyją jedynie dniem dzisiejszym i nie dbają o jutro, nie zatrzymuje się nigdzie na stałe. Charakterystyczny dla cyganerii był ciągły konflikt z mieszczaństwem, które nazywali oni filistrami. Cyganeria buntowała się przeciwko zgnuśniałym dorobkiewiczom, gardziła ich pracą. Spotykali się oni zawsze o zmierzchu, a kończyli bladym świtem. Nosili peleryny często dziurawe na wylot aby odróżniać się od mieszczańskiego tłumu. Byli to ludzie nie widzący sensu swojego istnienia i nie wierzące w kulturotwórczą siłę mieszczaństwa. Uważali się oni bowiem za lepszych, uduchowionych ludzi, którzy stali wyżej od mieszczan.
