pytanie retoryczne - „Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie?“
zdrobnienia - „członeczków“, „letniczek“, „uploteczki“, „guełzeczkoć“, „tkaneczkę“, „główki“
epitety- „Nieszczesne ochędóstwo“, „żałosne ubiory“, „namilszej cory“, „smutne oczy“, „złoneczków swych“, „sen żelazny, twardy, nieprzespany“, „letniczek pisany“, „paski złocone“, „Matczyne dary płone“, „moja dziewko droga“, „mać uboga“, „lichą tkaneczkę“,
apostrofa - „Nieszczesne ochędóstwo, żałosne ubiory/ Mojej namilszej cory“ , "moja dziewko droga",
peryfraza ( omówienie ) - '' Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany ... ''
wykrzyknienie - '' Nie masz, nie masz nadzieje! '' , Miała cię mać uboga/ Doprowadzić!", Nie takąć dać obiecywała/ Wyprawę, jakąć dała!", „W jednej skrzynce zamkniona!“
metafora - '' Niestetyż, i posąg, i ona / W jednej skrzyni zamkniona! ''
przerzutnia - „Nie do takiej łożnice, moja dziewko droga,
Miała cię mać uboga
Doprowadzić!"
przenośnie - "Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany...", "Niestetyż, i posag, i ona / W jednej skrzynce zamkniona!"
archaizmy - "ochędóstwo", "łożnice", „cora", „letniczek", „uploteczki", „mać", „takąć", „jakąć", ‚giełzeczkoć"
personifikacja - "me smutne oczy za sobą ciągniecie", "Żalu mi przydajecie"
