Odpowiedź:
Każdy rodzic ma własne metody wychowawcze i wymarzony obraz dziecka. Do niego należy wybór czy chce być ideałem dla niego czy przyjacielem. Cechy te nie wykluczają się i moim zdaniem powinny tez występować razem. Kiedyś ojca postrzegano jako głowę rodziny. Teraz tata to ktoś komu możemy się wyżalić i szczerze porozmawiać, mając pewność, że nikomu o tym nie powie. Możemy się zwrócić do niego z poradą czy prośbą, bo jest starszy, więcej przeżył i wie o wiele więcej niż my. Ojciec jest ideałem dla dziecka szczególnie na początku jego życia. Małe dziecko chce robić wszystko tak jak rodzic. Naśladuje jego gesty, sposób mówienia czy poruszania się. Ciągle zadaje pytania i postrzega ojca jako bardzo mądrego człowieka, bo potrafi na nie wszystkie odpowiedzieć. Z upływem czasu dzieci podziwiają swoich rodziców za to co osiągnęli w życiu, jak daleko zaszli i jakimi są ludźmi. Myślę, ze przedstawione argumenty potwierdzają tezę, że może być zarówno przyjacielem jak i wzorem do naśladowania.
Wyjaśnienie:
