Potrzebne na już!
Po starą księgę sięgam ze wzruszeniem.
Zda mi się, że to nakryty kamieniem
Ojców proch. Czas ją poczernił i kruszy,
Lecz pełna w sobie nieśmiertelnej duszy.
stąd myśl krzepiąca, że w śmierci godzinie
Człowiek nie cały w cieniach grobu ginie;
Stąd wiara żywa w wieczność narodową,
Stąd moc dzierżąca zamiast miecza – słowo.
Cześć starym księgom; najmniejszy ich szczątek
Wart miejsca w świętej skarbnicy pamiątek!
Uzasadnij , że przesłanie płynące z wiersza dziewiętnastowiecznego poety może stanowić motto artykułu Andrzeja Dąbrówki.
Odpowiedź: Przesłanie płynące z wiersza opiera się o czasie który płynie i o śmierci która każdego czeka lecz nie wiemy o której godzinie ona przyjdzie oraz o tym że zawsze mamy nadzieje że ta śmierć nie nadejdzie
