Odpowiedź:
Moralność – zbiór zasad (norm), które określają, co jest dobre, a co złe.
Termin moralność wywodzi się od łacińskiego słowa: moralis (mos, moris – zwyczaj obyczaj) i był odnoszony do zachowań oraz odpowiadających im poglądów na to, co w nich kwalifikowane jest jako dobro, a co jako zło”.
Normy moralne dotyczą mądrego rozwoju człowieka, (w naszym przypadku rozwoju dyplomacji) udanej oraz prawej egzystencji. Pytając o tę kwestię, chcemy wiedzieć nie tylko, jakimi ludźmi powinniśmy być, lecz jakie powinno być społeczeństwo, tak aby ideał, do którego dążymy, mógł mieć najlepsze warunki do realizacji.
Zatem moralność jest refleksją na temat poglądów o dobrym sposobie postępowania, czyli egzystencji. Taka refleksja pojawia się szczególnie wtedy, gdy pojęcie dobra nie jest czymś oczywistym.
Postępowanie moralne, określa się jako:
1) pozytywne i negatywne działania ludzkie lub też dyspozycje do działania: chwilowe bądź trwałe,
2) powinność moralna lub moralny obowiązek działania, czy też zajęcia określonej postawy bądź też powinność zaniechania działania lub zajęcia określonej postawy,
3) wzorce osobowe urzeczywistnione przez określone jednostki oraz ideały moralne,
4) normy moralności, czyli kryteria rozstrzygania o powinności lub wartości moralnej czynów i postaw,
5) wypowiedzi wyrażające moralną powinność działania (normy moralne) czy jego moralna wartość – dobro albo zło, słuszność albo niesłuszność działania (oceny moralne).
Analizując pojęcie moralności, należy podkreślić, że odnosi się ona do różnych dziedzin rzeczywistości: ocen, norm, przeżyć – np. wyrzuty sumienia, czyny oraz postawy, kryteria, a także wzorce postępowania czy też władze poznawcze (zmysł moralny, wolna wola, poczucie moralne). Próbując bliżej określić którykolwiek z wymienionych czy też im podobnych przedmiotów okazuje się, że odnoszą się one od początku do końca do czynu. To dzięki niemu oceniamy działania ludzkie. Na jego podstawie możemy, dokonywać analizy norm postępowania i zaklasyfikować je jako pozytywne lub negatywne. Poprzez czyn adresatem moralności, staje się człowiek jako jego podmiot i sprawca.
Dyplomacja często ociera się o granicę działań, które są postrzegane jako niemoralne. Dlatego tak istotne jest (szczególnie w odniesieniu do różnych instytucji) posiadanie tzw. zbioru norm postępowania. Gdyż kształtuje on, a także określa istotę powinności moralnej, która pozwala zrozumieć działania oraz dokonywać refleksji nad danym czynem, czy działaniem.
