Odpowiedź:
Bogactwo stylów, setki nowych zespołów i idole noszeni na rękach przez nastolatków to trzy elementy, które najtrafniej charakteryzują muzykę rock lat 70. Tłumy fanów tańczyły w rytm nowego typu muzyki, która stała się elementem
codziennego życia.
Jako wynik mieszania się kultu europejskiej i afrykańskiej, rock’n’roll mógł powstać jedynie w Stanach Zjednoczonych. Imigranci gromadnie przybywający z Europy do Ameryki w XVII i XVIII wieku przywozili ze sobą swoje instrumenty i swoją muzykę. Podobnie niewolnicy, siłą sprowadzani z Afryki, zachowywali w pamięci swoją tradycyjną muzykę, którą – jako że nie wolno im było używać swoich narodowych instrumentów – wykonywali w formie pieśni i tańca. Przez następne stulecia obie kultury muzyczne przenikały się i wzajemnie zmieniały, bez względu na uprzedzenia rasowe oraz usiłowania – często poparte majestatem prawa – żeby utrzymać je w izolacji. Ostatecznie blues grany pierwotnie tylko w południowych stanach, rozprzestrzenił się na północ, gdzie jego brzmienie przeewoluowało w kierunku rythm i bluesa – ojca roch’n’rolla.
Wyjaśnienie:
