IMPEDANCJA w ciele człowieka obejmuje niewielką rezystancję wnętrza ciała oraz rezystancję i pojemność naskórka w miejscach styczności z obwodem elektrycznym. Wartości tych parametrów zależą od przyłożonego napięcia i rodzaju prądu (stały, przemienny (jaka częstotliwość). Ponadto rezystancja wnętrza ciała zależy od drogi przepływu prądu, a parametry naskórka silnie zależą od jego stanu (mokry/suchy/ilość wydzielanych przez organizm soli mineralnych) i od powierzchni styczności.
Wartość rezystancji wewnętrznej ciała ludzkiego jest dla określonego osobnika stabilna i zależy tylko od długości drogi przepływ prądu oraz przekrojów poprzecznych poszczególnych odcinków tej drogi. Opór elektryczny wewnętrznych tkanek ludzkich zawiera również nieznaczną składową pojemnościową.
W technice ochrony przeciwporażeniowej rozpatruje się zazwyczaj impedancję ciała ludzkiego dla kilku najpowszechniej występujących dróg rażenia (ręka - ręka, ręka - nogi, ręce - nogi, ręka - noga, noga - noga oraz trzech stanów naskórka (suchego, wilgotnego i mokrego).
Wartość impedancji ciała ludzkiego ma charakter losowy (inna dla różnych ludzi).
Często w praktyce przyjmuje się, że wartość impedancji ciała ludzkiego w normalnych warunkach środowiskowych (suchy naskórek) dla napięcia przemiennego o wartości 230 V i częstotliwości 50 Hz jest równa 1000 Ω. Zakładając, że wartość tej impedancji składa się tylko z impedancji kończyn, każdej równej 500 Ω, można łatwo obliczyć orientacyjne wartości impedancji dla różnych dróg rażenia. Są one w przybliżeniu równe: 1000 Ω dla dróg rażenia ręka - ręka i ręka - noga; 750 Ω dla ręka - obie nogi; 500 Ω obie ręce - obie nogi oraz 250 Ω obie ręce - plecy lub pierś.
Czajnik elektryczny 2kW (rezystancja grzałki) - około 26 Ω
Żarówka 15 W - 3500 Ω
Porcelana - 3 TΩm ( tera omo metry) - opór właściwy)
Skutki przepływu prądu przez organizm:
a) skurcze mięśni, szczególnie mięśni zginających,
b) oparzenia zewnętrzne i wewnętrzne,
c) utrata świadomości,
d) zatrzymanie oddychania,
e) zakłócenia pracy serca, występujące najostrzej przy prądach o
częstotliwościach 40 ÷ 60 Hz, które powodują migotanie komór serca.
dodatkowo, jeżeli zapali się łuk elektryczny:
f) uszkodzenia siatkówki oka, z powodu wzrostu temperatury płynu soczewkowego
g) metalizację nieosłoniętych części ciała oraz uszkodzenia rogówki oka, wywołane roztopionymi, gorącym cząstkami metali i materiałów izolacyjnych, unoszonymi gorącym strumieniem gazów
h) uszkodzenia rogówki oka na skutek promieniowania nadfioletowego
i) ogrzanie płynu soczewkowego oka na skutek promieniowania podczerwonego
(powyższe są negatywne)
Pozytywne skutki:
- daje kopa (żart :D)
- Defibrylacja-jest to zabieg medyczny,stosowany podczas reanimacji. Polega na zastosowaniu impulsu elektrycznego prądu stałego o określonej energii poprzez powierzchnię klatki piersiowej. Jej celem jest unormowanie (lub przywrócenie) rytmu serca w takich zaburzeniach jak migotanie komór oraz częstoskurcz komorowy bez tętna.
- Jonoforeza należy do zabiegów z obszaru fizjoterapii. Polega na wprowadzeniu w chore miejsce na ciele lekarstwa, którego wchłanianie przyspiesza się za pomocą przepływu prądu stałego. Jonoforeza jest zabiegiem krótkim – zazwyczaj trwa około dziesięciu minut – i całkowicie bezbolesnym. Uczucie, jakiego doświadczają pacjenci po przyłożeniu elektrod, porównywane jest do mrowienia.
- Terapia elektrowstrząsowa - procedura lecznicza stosowana w przypadkach niektórych zaburzeń psychicznych m.in. w ciężkiej depresji, zwłaszcza lekoopornej, epizodach maniakalnych, epizodach psychotycznych, zwłaszcza z objawami katatonicznymi. Obecnie elektrowstrząsy przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym i po podaniu środka zwiotczającego mięśnie, dzięki czemu drgawki mięśniowe mają nieznaczne nasilenie, podczas gdy dawniej w dramatyczny sposób towarzyszyły one tej formie terapii i mogły powodować m.in. kompresyjne złamanie trzonów kręgów kręgosłupa.
