Odpowiedź :
gatunek grzybów należący do rodziny pleśniakowatych (Mucoraceae).
Charakterystyka
Mucor mucedo to saprotroficzny grzyb komórczakowy, rozmnażający się płciowo poprzez zygospory. Nie wytwarza aflatoksyn. Żyje w glebie, odgrywa rolę w procesie tworzenia się próchnicy. Pojawia się często na żywności prowadząc do jej rozkładu.
Charakterystyka
Sprzężniowce (Zygomycota) to niewielka grupa (ok. 300 gat.) grzybów saprofitycznych (wyjątki to pasożyty owadów). Grzyby saprofityczne rozwinęły się w połowie karbonu. Ich szczątki są bardzo rzadko spotykane z powodu braku elementów szkieletowych. Wyróżniamy trzy główne linie rozwojowe: skoczkowce, sprzężniowce oraz grzyby wyższe: workowce i podstawczaki. Posiadają grzybnię zbudowaną ze strzępek wielojądrowych, zwykle bez przegród. Rozmnażanie płciowe polega na łączeniu się gametangiów. W cyklu rozwojowym występuje wielojądrowa zygospora. W ścianie komórkowej tej grupy grzybów zawarta jest chityna. Rozmnażanie sprzężniowców polega na łączeniu się dwóch identycznych morfologicznie gametangiów plusowego i minusowego. Ten typ rozmnażania płciowego nazywa się zygogamią.
Cykl rozwojowy W zarodniach powstają zarodniki sporangialne. Spory po rozpadzie zarodni przenoszone są przez ruchy powietrza na inne produkty. W przypadku, gdy strzępki należące do dwóch różnych grzybów znajdą się w pobliżu, dochodzi do wytworzenia się na nich gametangiów. Po ich połączeniu następuje proces zwany gametangiogamią. W miejscu połączenia tworzy się zygospora, mająca charakter przetrwalnika. W niej rozpoczyna się faza diploidalna, trwająca zazwyczaj kilka miesięcy. Dochodzi do niej poprzez łączenie się jąder (należących do obu grzybów), które ulegają podziałom mejotycznym na wiele jąder haploidalnych. Zygospora pęka i wyrasta z niej haploidalna strzępka. Jest to forma ograniczona do prostej, wzniesionej nitki. Na jej szczycie powstaje zarodnia, a w niej zarodniki sporangialne. Po uwolnieniu mogą one dać początek nowym grzybniom.
Charakterystyka
Mucor mucedo to saprotroficzny grzyb komórczakowy, rozmnażający się płciowo poprzez zygospory. Nie wytwarza aflatoksyn. Żyje w glebie, odgrywa rolę w procesie tworzenia się próchnicy. Pojawia się często na żywności prowadząc do jej rozkładu.
Charakterystyka
Sprzężniowce (Zygomycota) to niewielka grupa (ok. 300 gat.) grzybów saprofitycznych (wyjątki to pasożyty owadów). Grzyby saprofityczne rozwinęły się w połowie karbonu. Ich szczątki są bardzo rzadko spotykane z powodu braku elementów szkieletowych. Wyróżniamy trzy główne linie rozwojowe: skoczkowce, sprzężniowce oraz grzyby wyższe: workowce i podstawczaki. Posiadają grzybnię zbudowaną ze strzępek wielojądrowych, zwykle bez przegród. Rozmnażanie płciowe polega na łączeniu się gametangiów. W cyklu rozwojowym występuje wielojądrowa zygospora. W ścianie komórkowej tej grupy grzybów zawarta jest chityna. Rozmnażanie sprzężniowców polega na łączeniu się dwóch identycznych morfologicznie gametangiów plusowego i minusowego. Ten typ rozmnażania płciowego nazywa się zygogamią.
Cykl rozwojowy W zarodniach powstają zarodniki sporangialne. Spory po rozpadzie zarodni przenoszone są przez ruchy powietrza na inne produkty. W przypadku, gdy strzępki należące do dwóch różnych grzybów znajdą się w pobliżu, dochodzi do wytworzenia się na nich gametangiów. Po ich połączeniu następuje proces zwany gametangiogamią. W miejscu połączenia tworzy się zygospora, mająca charakter przetrwalnika. W niej rozpoczyna się faza diploidalna, trwająca zazwyczaj kilka miesięcy. Dochodzi do niej poprzez łączenie się jąder (należących do obu grzybów), które ulegają podziałom mejotycznym na wiele jąder haploidalnych. Zygospora pęka i wyrasta z niej haploidalna strzępka. Jest to forma ograniczona do prostej, wzniesionej nitki. Na jej szczycie powstaje zarodnia, a w niej zarodniki sporangialne. Po uwolnieniu mogą one dać początek nowym grzybniom.